İki  merkez  arasındaki  transmisyonda  bilgi  işareti  sayısal  elektriksel  işarete  dönüştürülmüş  olsa  bile  belli  bir  iletim  ortamında (Fiberoptik , Radyolink , Koaksiyel kablo  gibi)  verimli  bir  şekilde  iletilemez . Bu  nedenle  bilgi  işaretini  iletim  ortamına  uygun  hale  getirmek  gereklidir .Bu  işlem  modülasyon  diye  adlandırılır . Modülasyon  işleminde  bir  taşıyıcı  sinyal  vardır  ve  bu  sinyalin  çeşitli  parametreleri (ör : genlik , frekans , faz)  düzenli  bir  şekilde  değiştirilir .

 

 

Herhangi  bir  değişken elektriksel  sinyali  elektromanyetik  dalgalarla  bir  antenden  iletebilmek  için  sinyalin  frekansına  göre  hesaplanan  dalga  boyunun ¼  i  büyüklüğünde  antene  ihtiyaç  duyulur .



 

 

Örnek  olarak  ses  sinyalini  hiçbir  modülasyon  işlemine  tabi  tutmadan  elektromanyetik  sinyallerle  iletmek  gerekirse  ihtiyaç  duyulacak  anten  boyu  şöyle  hesaplanır ;  Elektriksel  ses  sinyali  300  Hz  ile  3400  Hz  arasındadır .Bu  aralıktaki  dalga  boyunu  hesaplayalım .


Elektromanyetik  dalgaların  antenlerden  iletilebilmesi  için  kullanılacak  anten  boyutu  dalga  boyunun  dörtte  biri  olmalıdır . Bu  durumda  ses  sinyalini  antenden  iletebilmek  için  gerekli  anten  boyunun  25 Km  ile  250  Km  arasında  olması  gerekir . Bu  boyutlarda  anten  olması  mümkün  değildir. Bir an için bu  durumun  gerçeklenebileceğini  düşünelim . Karşılıklı  iki  istasyonda da aynı  frekanslarda  yayılım  olacağı  için  elektromanyetik  sinyaller  birbirini  bastıracaktır .


Modülasyon  işlemiyle  anten boyutu  ve  elektromanyetik  dalgaların  girişimi  sorunları  çözümlenir . Modülasyonda  kullanılan  taşıyıcı  frekansı  yüksek  olduğu  için  anten  boyutu  küçük  olur . Karşılıklı iki  istasyonda  kullanılacak  taşıyıcı  frekanslar da  birbirinden  farklı  seçilerek  sinyallerin  girişim  olayı da  çözümlenir .